czyli zdjęcia i teksty zebrane w piątkowy wieczór
Mogłoby się wydawać, że przeniesienie klimatu sesji papierowego roleplay’a na wielki ekran, to niewykonalne zadanie. Tymczasem choć w „Złodziejskim Honorze” nie widać rzutów kośćmi, kart postaci, ani zgarbionego nad podręcznikiem…
Przy okazji recenzji pierwszej części „Wrót Baldura” wspominałem, że z serią tą nigdy nie było mi specjalnie po drodze. Do „dwójki” – opatrzonej podtytułem „Cienie Amn” – siadałem zatem z…
„Baldur’s Gate” od zawsze miało u mnie pod górkę. Gdy wychodziło, nie miałem jeszcze własnego komputera, więc tzw. „hype” – związany z premierą – skutecznie mnie ominął. Potem była nieuleczalna miłość…